Kevin knikte. “Nee.” Een rilling baande zich een weg over haar rug. Ze stapte op haar veranda en scande de bomenrij die haar tuin omzoomde. Plotseling voelde de stilte niet meer vredig. Het voelde alsof er iets toekeek. Lisa sliep die nacht niet.
Ze probeerde het. Ze lag opgekruld op de bank met de tv zoemend op de achtergrond, maar haar ogen bleven maar afdwalen naar de donkere achtertuin door de glazen schuifdeuren. Elk gekraak, elke windvlaag die de bomen buiten deed ritselen, maakte haar nerveus.