“Die beer sloop niet bij mensen naar binnen.” “Geen grapjes, Caleb.” “Ik kom morgen,” zei hij. “We beginnen met de vingerafdrukken.” De volgende middag arriveerde Caleb in een aftandse SUV bedekt met modder en dennennaalden. Hij droeg wandelschoenen, een verweerde canvas jas en een rugzak op zijn rug die zachtjes rinkelde als hij bewoog.
Lisa ontmoette hem buiten. Hij gaf haar een rustige, wetende blik. “Je ziet eruit alsof je een week niet geslapen hebt.” “Dat heb ik niet.” “Ben je klaar voor een wandeling?” “Als het maar eindigt met antwoorden.” Ze begonnen bij Kevins achtertuin. Caleb knielde bij de plek van de voetafdruk en onderzocht de grond nauwkeurig.