Zelden in het wild. Een moeder bergleeuw die haar jongen verliest… soms richt ze dat moederinstinct op iets anders. Iets kleins. Vertrouwd. Kwetsbaar.” “Zoals kittens?” Hij knikte. “Het is verdriet, Lis. En verwarring. Maar dat maakt haar niet minder gevaarlijk.”
Lisa leunde met haar voorhoofd tegen de schors. “Dus wat doen we?” Caleb scande het terrein. “We wachten tot ze weggaat. Als ze hen echt als welpen behandelt, zal ze uiteindelijk moeten gaan jagen. Als ze dat doet, gaan we naar binnen. Rustig. Snel.” Lisa beet op haar lip. “Wat als ze niet weggaat?”