“Ik ga het proberen,” fluisterde hij. “Maar je moet er klaar voor zijn.” “Waarvoor?” Caleb antwoordde niet. Hij schoof de buidel met één hand dicht en stond op. Het lichaam van de leeuw spande zich. Ze zag hem. Caleb stapte langzaam en weloverwogen de open vlakte in, met zijn handen laag om niet bedreigend over te komen.
Hij liep de helling af, naar de voet van de richel, terwijl hij het ene stuk jerky na het andere neerlegde, zonder zijn ogen van de hare af te wenden. De leeuw gromde laag. Toen stond ze op. Lisa hijgde. De bergleeuw rekte zich uit tot haar volle hoogte, haar schouders golvend, en stapte met angstaanjagende traagheid naar voren.