Elias trok een wenkbrauw op. “En niemand denkt eraan om nog eens te kijken?” De ogen van de barman verschoven. “Dat hebben we wel gedaan. Zijn boot gevonden. De ketting gevonden, net als jullie. Maar een man die twee nachten vermist was? Hij is niet meer vermist. De zee geeft niet terug wat ze neemt.”
Elias spotte zachtjes en duwde zijn glas opzij. “Jullie laten het allemaal klinken alsof de oceaan leeft.” “Misschien is dat wel zo,” zei de barman. Toen, zachter: “En misschien is het het beste om het met rust te laten.” Maar Elias kon het niet.