Hij was die dag verder gegaan dan gewoonlijk, achter praatjes aan dat de scholen naar koudere stromingen waren verschoven. Het water daar voelde anders aan. Leeger op de een of andere manier, te stil om comfortabel te zijn. Hij was minder dan een halve mijl van de kust toen de trawler onder hem schokte.
Het dek schommelde. Een diep metalen gekreun weerklonk door de romp, gevolgd door het scherpe raspen van ijzer tegen hout. Elias zette de motor af, zijn hart bonkte en keek over de rand. De zee was kalm, vlak, ononderbroken tot zijn ogen een donkere lijn zagen die door de golven sneed.