Een lang moment was het enige wat Elias kon horen het oppervlakkige, ongelijkmatige geraspel van de ademhaling van de oude man. Van dichtbij zag hij er kleiner uit, bleek en trillend, zijn wetsuit gescheurd langs één schouder. Elias hurkte naast hem neer. “Je bent gewond. We moeten je hier weghalen.”
De ogen van de man fladderden open. “Kan niet,” fluisterde hij. “Mijn luchtslang scheurde op de rotsen. Ik verloor de druk voordat ik er weer uit kon.” Edwin stapte dichterbij, zijn stem trilde. “Ben je hier de hele tijd geweest?”