Hij greep de ketting weer vast, trok er dit keer harder aan en hij gleed nog een paar meter verder. Het geluid dat het maakte was scherp en levendig, alsof er iets wakker werd. Toen begon het geschreeuw. Eerst alleen vage echo’s gedragen door de wind en toen duidelijkere, dringende stemmen.
Elias draaide zich om en zag drie mannen de helling af klauteren, gezichten getekend en bleek, zwaaiend met hun armen. “Laat liggen!” riep er een. “In godsnaam, raak dat niet aan!” De mannen bereikten hem snel, buiten adem en boos in het vage licht.