Terwijl ze bij het glas bleven staan, stapte een bekend figuur in kaki het kijkgedeelte binnen. Het was Ben, een van de bewaarders met wie Daniel de afgelopen maanden had gesproken. Hij had altijd een warme glimlach voor Noah en wees Noah vaak op kleine details van de troep.
“Hallo, kampioen,” begroette Ben, terwijl hij op Noahs hurken ging zitten. “Terug om je favoriet te zien?” Zijn toon was vrolijk, maar zijn ogen gleden naar de hoek van het verblijf en de glimlach haperde.