Daniel probeerde hem af te leiden met een snack of een uitstapje naar de pinguïns, maar Noah’s ogen gingen altijd terug naar King. Hij drukte zijn handpalmen tegen het glas, zocht naar het stijgen en dalen van de borstkas van de leeuw en telde elke ademhaling alsof het zijn laatste kon zijn.
Ben kwam op een middag naar hen toe, zijn gebruikelijke vrolijke houding was verdwenen. Hij leunde dicht tegen Daniel aan en sprak zachtjes. “We hebben het ook gemerkt. De zwelling aan zijn zij. We proberen het uit te zoeken. Het probleem is dat hij niemand dichtbij laat komen. Elke keer als we het proberen, haalt hij uit.”