Daniel wierp een blik op zijn zoon en toen weer op Ben. “Is het veilig?” “Er is altijd een risico,” gaf Ben toe, “maar hem zo achterlaten is ook geen optie.” Die nacht, lang nadat de menigte was vertrokken, kon Daniel de slaap niet vatten.
Hij keerde terug met Noah, die erop stond mee te gaan ook al was het al bedtijd voor hem. De dierentuin was griezelig stil onder de schijnwerpers, schaduwen strekten zich uit over lege paden. Het leeuwenverblijf gloeide zwakjes onder de felle lampen, waardoor alles in zilveren tinten werd gehuld.