De verzorgers riepen naar elkaar, terwijl ze twijfelden of ze het nog een keer zouden proberen. Ben wuifde hen weg, met een bleek gezicht en zijn ogen steeds op de leeuw gericht. “Wacht. Wacht gewoon.” Zijn stem kraakte lichtjes, een man die niet voorbereid was op wat hij net had gezien.
Het team haastte zich terug naar de controlekamer, Daniel en Noah volgden. Schermen flikkerden met beelden uit het verblijf, sommige korrelig, andere badend in het harde licht van nachtzicht. Een operator spoelde de beelden terug en zoomde in op het exacte moment dat King was opgestaan.