Ben stond langzaam op, terwijl hij de slappe bundel vasthield, en glipte weg, verdwijnend door het diensthek. Het schepsel verdween uit het hol zonder dat King het doorhad. Margaret treuzelde nog even en hield haar stem rustig totdat ook zij van de reling afstapte.
King draaide zich om en liep rond de plek waar de bundel had gelegen. Hij liet zijn kop zakken en streek over de lege grond, een vragend gerommel steeg op in zijn keel. Hij zocht één keer, twee keer, voordat hij zich weer neerzette en zich beschermend om niets anders dan kale steen krulde.