Lucas bevroor, zijn armen stijf langs zijn zij. Achter hem dreunden voetstappen op de trap. Daisy, Robert en Lucy kwamen de woonkamer binnen, hun gezichten getekend door slaap en verwarring. En toen zag Kiara ze. Haar ogen werden donkerder. Haar stem steeg op als een losbarstende storm. “Jullie monsters,” spuwde ze. “Jullie hebben hem gestolen!”
James stapte achter haar in en greep haar arm, maar Kiara stormde naar voren. “Jullie hebben onze zoon afgepakt. Jullie lieten ons twintig jaar lang wegrotten en vroegen ons af of hij dood was, begraven, verhandeld! En al die tijd stond hij op je kerstkaarten?” Daisy’s gezicht verbleekte. Robert stapte verbijsterd naar voren. “Waar heb je het over?”