Het pad dat voor hem lag was ontmoedigend, maar hij zou het toch bewandelen. Stap voor stap. En misschien, heel misschien, kon hij mensen uit hun sluimering wekken voordat het te laat was. Voordat de vlammen alles zouden verteren wat hen dierbaar was.
Oliver hield even sterk vast aan die wanhopige hoop als aan het leven zelf. Het zou hem door de komende beproevingen heen moeten slepen. Beproevingen die zijn overtuiging, geest en doelgerichtheid op de proef zouden stellen. Maar opgeven was geen optie. Er waren te veel levens afhankelijk van zijn stem. Hij zou door de duisternis heen duwen, anderen in veiligheid brengen of sterven terwijl hij het probeerde.