Ondanks de wervelwind van veranderingen bleef Rohans hart in de velden van zijn kindertijd. Met Padma aan zijn zijde keerde hij terug naar zijn leven als boer. Het bewerken van het land, het zaaien van zaadjes, het oogsten van de oogst – deze eenvoudige taken kregen een therapeutische kwaliteit en aardden hem temidden van de storm die zijn leven was geworden. Zijn buitengewone reis had hem geleerd om diepgang te vinden in eenvoud, om de levenscyclus te waarderen die weerspiegeld wordt in zijn landbouw.
Rohans verhaal was er een van veerkracht, vergeving en de onverwachte bochten van het leven. Hij vond troost in zijn velden en trok lessen uit de aarde onder zijn handen. Elk seizoen had zijn eigen unieke lessen – het hoopvolle begin van de lente, het meedogenloze werk van de zomer, de rijke bloei van de herfst en de stille introspectie van de winter.