Zijn nalatenschap was niet alleen het verhaal van een anomalie, maar een testament voor de blijvende veerkracht van de mensheid. Rohan Agarwal, ooit een eenvoudige boer, was nu een baken van hoop en veerkracht.
Terwijl de zon onder de horizon dook en lange schaduwen over de velden wierp, stond Rohan in stilte. Zijn leven was niet gemakkelijk geweest, maar wel uniek voor hem. Elke uitdaging had hem gevormd tot een man van kracht en veerkracht. Hij droeg zijn littekens niet als tekens van een moeizaam verleden, maar als symbolen van overleving, die elk een verhaal vertellen van ontbering, veerkracht en bovenal een blijvende wil om te leven.