Voor het eerst had ze het verontrustende gevoel dat ze op iets levends zat – rusteloos, wachtend. Terwijl ze toekeek hoe de geoloog weer sliep, realiseerde ze zich dat dit niet zomaar een medisch herstel was. Het was een boodschap, nog steeds begraven onder jaren van stilte en spraakverwarring.
Helen diende een formeel verzoek in bij het universiteitsarchief voor Ward’s onderzoeksnotities. Het antwoord kwam binnen een uur: Toegang beperkt. Door de industrie gefinancierd vertrouwelijk onderzoek. Aansprakelijkheidsproblemen. Ze staarde naar de ontkenning, haar hartslag steeg. Wat hij had ontdekt was niet zomaar verloren gegaan; iemand had het achter een gesloten deur gestopt.