Op het moment dat George het verblijf van de wolf binnenging, haastte de pup zich naar hem toe en kwispelde gretig met zijn staart. George was verbaasd om te zien hoe op zijn gemak het dier zich bij mensen voelde in vergelijking met toen hij hem voor het eerst in het veld ontdekte.
Toen hij in de ogen van de pup keek, begreep George waarom Luna zo’n diepe drang had gevoeld om voor het dier te zorgen. Er lag een onmiskenbare charme en intelligentie in zijn blik. George was gebiologeerd en voelde een onverwachte band met de mysterieuze wolvenpup die op zo’n mysterieuze manier was opgedoken.