De volgende dagen zorgde George ervoor dat de honden het naar hun zin hadden, hij bouwde een goed bed in de schuur en legde eten en water klaar. Hij maakte zelfs een ruimte vrij waar de puppies veilig konden spelen terwijl ze opgroeiden.
Elke ochtend werd George wakker met Thunder en de hond die samen over de velden renden, de puppy’s achter zich aan, struikelend in hun speelse onhandigheid. De boerderij was weer tot leven gekomen, het eens zo stille land gevuld met de vrolijke geluiden van geblaf, gehinnik en af en toe een opgewonden kreet.