Die avond legde ze de foto’s opnieuw neer: David leunend op de Baby Benz, David achter het stuur, lachend, David gefotografeerd door vrienden die ze niet kende. De woorden op het briefje deden haar huid kriebelen. Waar was hij gebleven? Waarom had hij niets laten weten?
Toen ze de trap van de bibliotheek weer opliep, trilden Margaret’s zenuwen. Ze had Evelyn’s zegen, een handvol foto’s, en een enkele lijn van het handschrift wijst haar naar het noorden, misschien. Maar wat zou ze zeggen als ze iemand vond die zich hem herinnerde? Zouden ze de vragen verwelkomen of hun deuren voor haar sluiten?