Haar hartslag versnelde. Dat betekende dat David de grens over was gegaan, tenminste met de auto. Iemand, misschien hijzelf, was ermee Canada binnengereden. Maar het spoor liep dood na 1987, toen de registratie kwam te vervallen. Wie reed hem terug? En hoe kwam hij tientallen jaren later bij de overheid terecht?
De vragen stapelden zich op. Toch had Margaret voor het eerst het gevoel dat ze de afstand tussen heden en verleden aan het verkleinen was. David was verder gekomen dan iedereen dacht. Hij was niet in het niets verdwenen. Hij was doorgegaan, had sporen achtergelaten, hoe vaag ook. En ze was van plan die te volgen.