De winkel belde uiteindelijk, nadat de laatste restauraties waren voltooid. “Ze is geschikt voor lange afstanden,” zei Ken. “Nog niet mooi, maar veilig – remmen, vloeistoffen, riemen en banden. Het koetswerk kan wachten.” Margaret tekende de factuur, haar hart klopte. De Baby Benz liep soepel stationair, een zacht mechanisch spinnetje, dat het onbeantwoorde verhaal van David met zich meedroeg.
Margaret pakte de envelop, een thermoskan koffie en het geld dat Evelyn haar had gegeven. Bij dageraad, stuurde ze de Baby Benz in de richting van de grens. De snelweg strekte zich uit vlak en grijs, haar handen vochtig op het stuur. Ze repeteerde antwoorden op vragen die niemand zou stellen.