Ze stormden de lobby van het ziekenhuis binnen en schrokken van het weinige nachtpersoneel dat dienst had. Julie nam meteen de leiding, met een stevige stem ondanks de adrenaline die door haar heen gierde. “We hebben een kamer nodig, iets privé en rustig. Nu.”
Een verpleegster haastte zich om te voldoen en leidde hen naar een lege onderzoekskamer. Peter legde het schepsel voorzichtig op de tafel, zijn kleine lichaam slap en onbeweeglijk. Julie deed de lampen aan en voor het eerst konden ze duidelijk zien wat ze gered hadden.