Mara zette de koffiepot met een klap neer. Haar gedachten tolden. Als er drie waren, garandeerde het opsporen van een van hen niet dat ze die van haar zou vinden. Ze zou maanden, zelfs jaren, de verkeerde hanger kunnen volgen, een schaduw achtervolgen terwijl de echte verder uit haar greep glipte.
Erger nog was de gedachte die ze niet kon wegdrukken – dat haar ketting misschien voor altijd weg was. Verkocht voor huurgeld. Achtergelaten tijdens een verhuizing. Geruild voor een handvol briefgeld. Ze stelde zich voor hoe het in de la van een vreemde lag, het verhaal uitgewist, de betekenis en de waarde kaalgeplukt.