Ze kon ze één voor één bellen, maar wat zouden ze haar vertellen? En nog belangrijker, waarom zouden ze details over het kostbare bezit prijsgeven? Ze zouden haar eerder met argwaan bekijken. Nee, dat zou niet werken, besloot ze.
Ze typte “vintage zilveren ketting met blauwe steen veiling” in elke zoekmachine die ze maar kon bedenken. Geen overeenkomsten. Ze probeerde databases van pandjeshuizen. Niets. Het was alsof het halssnoer in een zwart gat was gevallen op het moment dat het haar handen verliet, zodat er na zoveel jaren alleen nog maar een fata morgana van op tv verscheen.