De beleefde glimlach van de receptioniste werd minder toen Mara over de ketting begon. “Normaal gesproken houden we geen dingen bij die aan geadopteerden zijn gegeven,” zei ze. Maar iets in Mara’s stem – misschien haar wanhoop vermengd met overtuiging – leek de ander te overtuigen. Ze verdween naar achteren en liet Mara alleen met haar woelende gedachten.
De receptioniste kwam terug met een verzegelde envelop. “Normaal doen we dit niet,” mompelde ze, terwijl ze de envelop over de toonbank schoof. Binnenin zat een fotokopie van de inventarislijst van de adoptieoverdracht – op één regel stond Item: zilveren hanger met blauwe steen. Mara’s handen trilden toen ze de woorden natrok.