Vastbesloten vroeg ze haar volledige medische dossier rechtstreeks aan bij de archiefdienst. Weken later kwam er een envelop aan. Ze opende hem aan de keukentafel en spreidde de pagina’s uit. Ze waren dun en onvolledig. Maar de basisvaccinaties en kleine ziektes van de afgelopen jaren stonden erin. Toch waren er hiaten, hele stukken van jaren zonder enig verslag.
Haar vingers trilden toen ze de ontbrekende tijdlijn volgde. Sommige kinderbezoeken die ze zich nog levendig herinnerde, zoals hechtingen in haar knie na een val in de speeltuin en een zware griepopname in het ziekenhuis, ontbraken. De weglating voelde nu opzettelijk, niet per ongeluk, alsof iemand haar geschiedenis had gecureerd en zorgvuldig had gekozen wat moest overleven en wat moest verdwijnen.