Toen ging de telefoon. Het nummer was onbekend, maar de stem aan de andere kant deed haar maag instorten: de DNA-testdienst. Ze legden uit dat Emily’s biologische ouders op de hoogte waren gebracht van een match. Ze wilden toestemming om contact op te nemen. Clara greep de hoorn zo hard vast dat haar knokkels verbleekten. Ze nam de tijd en mompelde dat ze moest nadenken.
Die avond besloot ze dat ze de ouders eerst zou ontmoeten, zonder Emily. Als ze hun bedoelingen kon peilen, kon ze haar dochter misschien wat langer beschermen. Ze gaf de dienst haar adres en sprak een ontmoeting af terwijl Emily op school zat. Ze vertelde zichzelf dat ze voorzichtig was, voorzichtig. Een schild tussen Emily en het verleden.