Nathan knipperde verbaasd met zijn ogen. “Inwijding? Wat bedoel je?” De verpleegster haalde haar schouders op. “De streken van Sint Luther zijn een overgangsrite. Elke nieuwe rekruut moet er doorheen. Dingen worden vermist, vreemde geluiden, misplaatste patiëntendossiers…” Haar stem was nonchalant, alsof ze hem een grapje vertelde.
Nathan’s geest begon helder te worden toen hij terugdacht aan zijn eerste opdracht in het mortuarium. De dokter die hem met een glimlach had gewaarschuwd: “Pas op, het spookt in het mortuarium. Je weet nooit wat je daar zult vinden.” Op dat moment dacht hij dat het een grapje was, gewoon een manier om de nieuweling te pesten.