Hij wist dat hij niet kon toegeven dat hij in slaap was gevallen en wakker was geschrokken van een vluchtige schaduw. De gedachte dat hij gek zou klinken, of erger nog, als een bang groentje, hield hem stil. In plaats daarvan knikte hij, terwijl hij het gewicht van de situatie voelde binnenkomen.
“Ik zal het rapport indienen,” zei Nathan, zijn stem meer ingetogen dan voorheen. Terwijl hij wegliep, kon hij het knagende gevoel dat er iets niet klopte niet van zich afschudden. De grappen, de vermiste uitrusting – het begon allemaal aan te voelen als meer dan een grap.