Laura’s stem trilde toen ze sprak, maar ze was sterk. “Sindy, ik ben je moeder.” Die woorden veranderden alles. Iedereen viel stil, te geschokt door deze bekentenis. Vooral Sindy kon het niet geloven. Het was te veel.
Laura haalde diep adem en ging toen verder: “Er is meer, Sindy,” begon ze met trillende stem. “Er is meer dat je moet weten, een geheim dat net zo moeilijk te bewaren was.” Sindy, nog steeds herstellende van de eerste schok, keek haar verbaasd aan, wachtend op de volgende onthulling.