Zijn nieuwsgierigheid knaagde aan hem en naarmate de dag vorderde, stapelden de vragen zich op. Wat als de kinderen gelijk hadden? Wat als er echt iets aan de hand was aan het einde van de straat? Hij kon het niet langer negeren. Nieuwsgierigheid vulde zijn botten en hij wist dat hij op onderzoek moest gaan, ook al wist hij niet zeker wat hij hoopte te vinden.
Die avond, na het avondeten, besloot James vanuit zijn raam naar de schuur te kijken. Hij was nog niet van plan om erheen te gaan, maar van een afstandje kijken leek hem onschuldig genoeg. Hij trok de gordijnen iets opzij en tuurde in de toenemende duisternis, in een poging een teken van beweging vanaf de binnenplaats te zien.