Plotseling, zonder waarschuwing, draaide ze haar hoofd en keek hem recht aan. James bevroor, zijn hart sloeg een slag over. Haar ogen waren op zijn raam gericht. Even leek alles stil te staan. Had ze hem gezien? Hij trok snel de gordijnen dicht en liep weg van het raam, zijn adem stokte in zijn keel. Zijn huid voelde koud aan.
De volgende ochtend bleef het gevoel van onbehagen hangen, maar zijn nieuwsgierigheid was nog sterker. Hij moest meer weten. Als er ook maar een kans was dat de heksenverhalen echt waren, dan moest hij het met eigen ogen zien. Deze keer zou hij dichterbij komen. Hij pakte zijn fiets en ging op weg naar de schuur, op veilige afstand maar vastbesloten om uit te vinden wat er echt aan de hand was.