James was geen gelovige. Hij weigerde te geloven dat er echte magie in het spel was. Maar de dingen die hij net had gezien – de symbolen, de botten, de ketel – deden zijn maag draaien op een manier die hij niet kon negeren. De oude vrouw was misschien geen heks, maar er was zeker iets niet normaal aan haar. De schuur, de voorwerpen, de dingen die hij had gevonden – hij begon te geloven dat er meer aan de hand was dan hij ooit had verwacht.
Terwijl James daar stond, zijn ogen gericht op de vreemde voorwerpen in de tuin, schrok hij op van een krakend geluid uit de deur van het schuurtje. Zijn hart sprong op in zijn borstkas toen de oude vrouw de tuin op stapte. Zonder na te denken dook James achter een nabijgelegen boom, zijn adem stokte in zijn keel.