Maar de straat was leeg en de stilte drukte op hem als een zwaar gewicht. Elk instinct vertelde hem om zich om te draaien, om de schuur achter te laten, maar de stem, wanhopig en vol pijn, echode in zijn hoofd. Hij kon het niet negeren. Hij haalde diep adem en liep terug naar het schuurtje.
James stapte het schuurtje binnen, zijn hart bonkte toen hij zich voorbereidde op wat hij had gevreesd. Hij verwachtte een heksenhol aan te treffen, met dode dieren aan de muren, hagedissen in potten en misschien zelfs een grote bezem die in de hoek stond. Maar wat hij vond was niet zoals hij zich had voorgesteld.