“Hij is het,” zei John. “De orka kwam terug.” Hij draaide zich om, drukte zijn lichaam tegen de zijkant van de boot en duwde. De romp verschoof. Het glasvezel kraakte. Zand schraapte eronder, maar minder dan voorheen.
Een derde duw – dit keer harder – schommelde hard genoeg om een paar losse flessen over de kajuitvloer te laten rollen. De romp verschoof, sleurde over het zand. John’s polsslag ging met elke schok tekeer. Hij leunde over de reling en keek naar de walvis die nog maar een paar meter van hem vandaan was.