De motor zoemde zachtjes tot de wind het zeil vulde en toen was het stil, op het lichte gerinkel van metaal op metaal na. Land vervaagde achter hen. Ongeveer een uur later gingen ze voor anker in een baai. Het was vredig, groenblauw water, bleke zandduinen.
De zon scheen en Catherine voelde zich goed, comfortabel in haar losse linnen jurk. Ze wist dat de zwangerschap haar uiterlijk had veranderd, maar op dat moment voelde ze zich zelfverzekerd. John pakte zijn oude camera en vroeg of hij een paar foto’s mocht maken voor hun fotoboek. Ze stemde toe, maar waarschuwde hem: geen rare hoeken.