Met zijn ogen gericht op de bewakingsmonitoren van het schip hield Adam kapitein Arale en zijn overgebleven bemanning in de gaten als een doorgewinterd roofdier. De korrelige zwart-witbeelden flikkerden bij elke beweging van de piraten en gaven real-time informatie.
Adam verzamelde zijn bemanning nogmaals en beval hen op een kalme maar krachtige toon. “Blijf uit het zicht, blijf veilig, we zijn er nog niet doorheen.” Hij benadrukte het belang van heimelijkheid, omdat hij wist dat hun leven afhing van het verrassingselement.