Vanaf zijn uitkijkpost hield kapitein Adam elke beweging van Arale in de gaten en analyseerde hij zijn tactiek. Hij wist dat om Arale te slim af te zijn een zorgvuldige combinatie van geduld en vindingrijkheid nodig was. Adams brein maakte overuren en stelde een plan op om de dreiging te neutraliseren.
In een rustig hoekje van de controlekamer lichtte Adam zijn bemanning in. “We mogen Arale niet onderschatten,” waarschuwde hij, zijn stem laag en serieus. Ze hadden een plan nodig dat rekening hield met Arale’s ervaring en onvoorspelbaarheid. De bemanning luisterde aandachtig, zich bewust van de hoge inzet.