Op een beslissend moment besloot kapitein Adam om kapitein Arale alleen te confronteren. Hij geloofde dat een directe, eenzame aanpak de situatie zou oplossen en verder geweld zou voorkomen. Het was een gewaagde en riskante stap, maar hij wist dat hij dit moest doen om de veiligheid van zijn bemanning te garanderen.
De bemanning wisselde bezorgde blikken uit toen ze Adams plan hoorden, hun gezichten geëtst van bezorgdheid. Ondanks hun bezorgdheid vertrouwden ze op het oordeel van hun kapitein, een vertrouwen dat voortkwam uit vele reizen en gedeelde ervaringen. Ze waren bereid hem op alle mogelijke manieren te steunen.