Adam was zich bewust van de risico’s en zette koers naar de laatst bekende locatie van kapitein Arale. Zijn stappen waren afgemeten en stil, een mix van voorzichtigheid en vastberadenheid. Zijn geest bleef alert op elk geluid en elke beweging aan boord van het schip, klaar voor alles.
Naarmate Adam dichter bij Arale’s positie kwam, hing er een gespannen, ongemakkelijke stilte over het schip. Het gebruikelijke kraken en kreunen van het schip leek te verstommen, alsof het schip zelf zijn adem inhield. De atmosfeer werd zwaar van verwachting en het onbekende.