Lily haastte zich in haar moeders armen en omhelsde haar stevig. “Ik was zo bang, mama,” fluisterde Lily. Haar moeder kuste de bovenkant van haar hoofd, haar stem trilde van emotie. “Je was zo dapper, lieverd. Je hebt me gered. Ik ben zo trots op je, lieverd. Je hebt alles precies goed gedaan.”
De verpleger die eerder zo attent was geweest, stapte met een geruststellende glimlach de ziekenhuiskamer binnen. Zijn aanwezigheid was een welkom gezicht voor het herenigde gezin. “Ik ben blij dat ik jullie kan vertellen dat het goed gaat met moeder en kind,” zei hij warm en zijn ogen fonkelden van opluchting.