Hij dacht dat hij alleen was op het ijs, tot er een gigantische ijsbeer verscheen

De agenten bonden de laatste stropers vast, hun protesten verstomden door de glinstering van de handboeien. Sommige criminelen probeerden zich los te wurmen, maar de Noordpool bood geen uitweg als ze eenmaal in het nauw gedreven waren. Nolan wreef over zijn polsen en voelde zowel uitputting als dankbaarheid door zich heen stromen.

Een van de agenten gaf hem een stevig klopje op zijn schouder. “Je hebt het goed gedaan,” zei hij. “We proberen deze stropers al tijden te pakken te krijgen. Bedankt voor de tip.” Nolan ademde trillerig uit, woorden lieten hem in de steek. Het gebrul vervaagde en werd vervangen door het gestage gebrom van opluchting.