Maar stil blijven staan voelde niet veel beter. Zijn hart bonkte hard tegen zijn borst toen hij voorzichtig een stap achteruit zette. Toen nog een. Zijn voet raakte iets stevigs – zijn gereedschapstas. Hij probeerde zich te herstellen, maar de hoek was verkeerd.
Hij struikelde, met zijn armen zwaaiend, en landde hard op zijn zij. Door de klap viel de tas om en morste hij wat van de gedroogde vis die hij eerder opzij had gelegd. De geur hing in de lucht. De walrus reageerde onmiddellijk.