Al sinds Jason een kleine jongen was die met zijn ouders naar het zomerhuis ging, zag hij Thomas als zijn zomervakantievriendje. Thomas woonde in een oud wit huis een paar straten verderop. Het was een plek die Jason altijd intrigeerde vanwege het unieke uiterlijk tussen de andere zomerhuizen.
Jason had zich voorgesteld dat het het huis was van een oude vrouw die nooit wegging, iemand omgeven door mysterie. Hij stelde zich voor hoe ze indringers waarschuwde met een krakende deur en een fluisterende uitnodiging. En voor degenen die geen acht sloegen op haar waarschuwing, zou ze hen achtervolgen en bij de haren grijpen om ze naar binnen te trekken. Maar de waarheid over het huis van Thomas was veel minder sinister.