“Het servet!” Jason hijgde, het besef drong tot hem door. “Het servet dat we in de kist vonden… het was onderdeel van vaders onderzoek. Hij moet iets groots op het spoor zijn geweest, iets gevaarlijks.” De agenten, nu volledig in beslag genomen door de openbaring, namen het notitieboekje en begonnen het nauwkeurig te onderzoeken. Susan, haar houding veranderde van defensief naar meewerkend, vervolgde: “Ik zweer het, ik kwam hier om dit te vinden. Ik wist dat Tom gedetailleerde aantekeningen bijhield. Ik dacht dat het misschien zou helpen om mijn naam te zuiveren.”
Jason, nog steeds beduusd van de plotselinge gebeurtenissen, werd heen en weer geslingerd tussen achterdocht en de mogelijkheid dat Susan onschuldig was. Zou het kunnen dat zij net zo goed als hij in het duister tastte over de diepgang van zijn vaders onderzoek? De complexiteit van de situatie was overweldigend.