Hun gelach kwam vrijwel onmiddellijk terug toen hij weg was gestapt, luider nu, alsof ze zijn poging tot waardigheid bespotten. Binnen zette Arthur de fles neer op het aanrecht. Hij spoelde zijn handen, schrobde harder dan nodig was, alsof hun woorden zich aan zijn huid hadden vastgeklampt.
Lange tijd stond hij in de keuken en staarde door het glas naar het zwembad. Het water verschoof onder het briesje en droeg een vage waas met zich mee die er eerder niet was geweest. Hij overwoog de politie te bellen, maar hij wist al hoe dat zou aflopen.