Hoezeer de gedachte om het water te bleken ook aanvoelde als zijn enige optie, hij wist dat hij niet kon handelen zonder eerst iets te zeggen. Hij was geen wrede man. Zijn hele leven had hij regels, veiligheid en verantwoordelijkheid geleerd.
Zelfs nu wilde hij geloven dat beleefdheid er nog toe deed. Dus stak hij het gazon over en klopte op de deur van zijn buren. Het echtpaar verscheen na een pauze, de man leunde tegen het kozijn, de vrouw stond vlak achter hem met de armen over elkaar.