Zijn gejank werd steeds luider tot het ondraaglijk werd. “Wat is er aan de hand?” fluisterde iemand. De agent van de dierenbescherming knielde naast de krat. “Hé, hé. Rustig, maatje,” mompelde hij. Maar de puppy kalmeerde niet.
Hij wierp zich naar voren, zijn tanden schraapten tegen de tralies, zijn poten schraapten woest alsof hij zich een weg naar buiten probeerde te graven. Passagiers leunden weer uit de treinraampjes, deze keer met nieuwsgierigheid in plaats van woede. Sommigen gebruikten hun telefoon om opnames te maken.